Parafia Ducha Świętego

Parafia Ducha Świętego na Stoku

  • Start
    • Aktualności
    • Ogłoszenia parafialne
    • Intencje mszalne
  • Kancelaria
    • Godziny otwarcia
    • Chrzest
    • Małżeństwo
    • Pogrzeb
    • Sprawy różne
  • O parafii
    • Historia parafii
    • Dekret Penitencjarii Ap.
    • Odpust św. Palestynki
    • Duszpasterze
    • Siostry Służki
    • Życie konsekrowane
      • Konsekracja
      • Wdowy konsekrowane
      • Dziewice konsekrowane
      • Instytuty świeckie
    • Wspólnoty
      • APDC
      • Apostolat 'Margaretka’
      • Chór
      • Domowy Kościół
      • Koło misyjne
      • KSM
      • LSO
      • Oaza
      • Rodzina Różańcowa
      • Schola ‚Promyki Ducha’
      • SRK
      • W Imię Jezusa
      • Wojownicy Maryi
    • Biblioteka parafialna
    • URW
  • Nabożeństwa
  • Modlitwy
  • Formacja
    • Geniusz kobiety
    • Instytuty świeckie życia konsekrowanego
  • Czytelnia
  • Galeria
  • Pielgrzymki
  • Linki
  • Kontakt
  • Transmisje

Bliżej Eucharystii (II)

Obrzędy wstępne

aPo przyjściu do ołtarza (i ewentualnym okadzeniu go), kapłan, wraz z całym zgromadzeniem, czyni znak krzyża. Znak ten wskazuje na to, że Eucharystia jest upamiętnieniem Ofiary Krzyża, jest czynnością ludzi, których czoło zostało naznaczone znamieniem krzyża (już w sakramencie chrztu) i wreszcie jest dziękczynieniem, błaganiem i Ofiarą zanoszoną do Ojca przez Chrystusa w Duchu Świętym.

Następnie kapłan przez pozdrowienie oznajmia wspólnocie obecność Pana (por. OWMR 50). Formuła „Pan z wami” przypomina prawdę o Chrystusie – Emmanuelu (Bogu z nami, por. Iz 7,14), o Jego rzeczywistej obecności w zgromadzeniu liturgicznym, a także jest swoistym życzeniem, by wiernym towarzyszyła świadomość tej Świętej obecności i by na tę obecność odpowiadali ciałem i duchem przepełnionym wiarą, nadzieją i miłością. OWMR proponuje też inne formuły pozdrowienia, zaczerpnięte z Nowego Testamentu, które przypominają o zbawczym działaniu Boga w Trójcy Świętej Jedynego.

Po pozdrowieniu, kapłan, bądź inna osoba spośród usługujących może wprowadzić wiernych w treść Mszy danego dnia (por. OWMR 50), po czym następuje zachęta (wypowiadana przez kapłana) do aktu pokuty. Uzasadnienie aktu pokuty na początku Mszy świętej znajdujemy w słowach św. Pawła: Dlatego też kto spożywa chleb lub pije kielich Pański niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej. Niech przeto człowiek baczy na siebie samego, pożywając ten chleb i pijąc z tego kielicha. Kto bowiem spożywa i pije nie zważając na Ciało [Pańskie], wyrok sobie spożywa i pije (1Kor 11,27-29). Człowiek wierzący powinien uczestniczyć w Eucharystii w sposób godny, z należytym szacunkiem i w Bożej bojaźni. Wyznanie grzechów na początku Eucharystii pojawia się w pierwszej połowie XI wieku. Dość wcześnie z aktem pokuty łączono postawę klęczącą, lub postawę głębokiego pochylenia, a także bicie się w piersi.

W obecnie używanym Mszale na akt pokuty składają się następujące elementy:

  1. zachęta wypowiedziana przez kapłana,
  2. chwila milczenia – mająca umożliwić wiernym skupienie się oraz wzbudzenie aktu żalu,
  3. wyznanie grzechów, które może być wyrażone w trzech formach:
  • spowiedź powszechna „Spowiadam się Bogu wszechmogącemu…”. W pierwszej części wyznajemy winy Bogu oraz braciom i siostrom, obejmując tym wyznaniem niegodne myśli, słowa, czyny jak również zaniedbanie dobra. Wypowiadając słowa „moja wina”, uderzamy się w piersi (wystarczy 1 raz). O takim sposobie wyrażenia żalu znajdujemy wzmiankę w Nowym Testamencie (tak swój żal okazywał celnik z Jezusowej przypowieści [Łk 18,3], czy też zdumienie tłumy wracające z Golgoty po śmierci Jezusa [Łk 23,45]). Gest ten wskazuje na serce, w którym rodzi się dobro i zło. Chcemy w ten sposób pokazać, że czujemy się odpowiedzialni za wybór zła i przyznajemy się do tego przed Bogiem. W drugiej części prosimy o wstawiennictwo Matki Najświętszej, Aniołów, Świętych a także zgromadzonych barci sióstr, by Bóg okazał nam swe miłosierdzie i przebaczył nam nasze winy.
  • dialog między kapłanem i zgromadzeniem:
  1. Zmiłuj się nad nami, Panie.
  2. Bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie.
  3. Okaż nam, Panie, miłosierdzie swoje.
  4. I daj nam swoje zbawienie.
  • wielbiąco-błagalne wezwania, złączone z formułą „Panie, zmiłuj się nad nami – Chryste, zmiłuj się nad nami”. W wezwaniach tych wspominamy zbawcze wydarzenia z życia Jezusa Chrystusa oraz Jego czyny potwierdzające niezgłębione miłosierdzie Boga wobec grzeszników, po czym prosimy, aby i nas Bóg ogarnął swym miłosierdziem.
  • błogosławieństwo wody i pokropienie nią wiernych, które może się odbyć tylko w niedzielę. Zwyczaj ten ma swoje źródło w starochrześcijańskiej praktyce błogosławienia wody do chrztu w Wielkanoc i Zesłanie Ducha Świętego oraz skrapiania nią zgromadzonych na liturgii wiernych.
2 lipca 2016

Post navigation

← Strona główna
Transmisje
 
Polecamy
e-religijne.pl
Radio eM Kielce
Tygodnik eM Kielce

Msze Święte

W niedzielę:


7.00; 8.30; 10.00; 11.30;
13.00 (z chrztami); 18.00


W święta:


7.00; 9.00; 11.00 i 18.00


W dni powszednie:


7.00 i 18.00
6.30 – roraty

Skrót menu

  • Aktualności
  • Intencje mszalne
    • Ogłoszenia parafialne
  • Transmisje

Linki

  • Parafia - Facebook
  • Blog ks. Adama