Obrzędy wstępne (cd.)
Aklamacja „Panie (Chryste), zmiłuj się nad nami”
Wezwanie „Panie, zmiłuj się nad nami”, ma swoje źródło w starożytności. Jak niegdyś Rzymianie wznosili ten okrzyk ku czci władcy, który triumfalnie wjeżdżał do miasta, tak dzisiaj wspólnota uczniów Pana, przeżywając Eucharystię, uwielbia Chrystusa jako Zbawiciela i objawienie się w Nim Bożego miłosierdzia.
Hymn „Chwała na wysokości Bogu”
„Chwała na wysokości Bogu” to starochrześcijański i czcigodny hymn, w którym Kościół zgromadzony w Duchu Świętym uwielbia oraz błaga Boga Ojca i Baranka (OWMR 53). Hymn ten pochodzi ze skarbca starochrześcijańskich pieśni wzorowanych na biblijnych psalmach i kantykach.
W strukturze tego hymnu można wyróżnić trzy części: śpiew aniołów, uwielbienie Boga i wezwanie skierowane do Chrystusa.
- Śpiew aniołów – Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli. Pokój zostaje zwiastowany i udzielony ludziom, w których Bóg ma upodobanie. Jest to nie tylko życzenie, ale także oznajmienie rzeczywistości zbawienia. Kiedy Syn Boży przychodzi na świat, Bóg odbiera chwałę, a ludzie otrzymują pokój.
- Uwielbienie Boga – Chwalimy Cię… Boże Ojcze wszechmogący. Ta część wyraża prawdę, że Bóg jest wielki i nieogarniony, a człowiek nie jest w stanie znaleźć odpowiedniego i jednoznacznego określenia dla oddania chwały Bogu.
- Wezwania do Chrystusa. W Jezusie najpełniej objawia się chwała Boga. Jezus, jest Barankiem, który obarczył się grzechami ludzi, aby je zgładzić przez swoją Ofiarę.
Kolekta
Nazwa tej modlitwy wskazuje na zebranie przez kapłana osobistych modlitw wiernych, złączenie ich w jedną modlitwę, przedstawianą Bogu.
Następnie kapłan wzywa lud do modlitwy; wszyscy razem z kapłanem zachowują chwilę milczenia, aby sobie uświadomić, że stoją w obliczu Boga i wyrazić w sercu swoje prośby. Wtedy kapłan wygłasza orację, którą zwykło się nazywać kolektą i w której wyraża się charakter celebracji (OWMR 54).
Po wezwaniu „Módlmy się” wszyscy zachowują chwilę milczenia, która ma umożliwić zaniesienie do Boga osobistej modlitwy inspirowanej obchodzonym misterium, treścią danej Mszy św. czy przykładem życia świętego, którego uroczystość jest obchodzona. Po chwili kapłan wypowiada słowa kolekty, na co zgromadzeni wierni odpowiadają wspólnym „Amen” – Niech się tak stanie.