Integralność osoby wyraża się dojrzałością duchową. Stanowi  ona kryterium oceny osoby w aspekcie etyczno-aksjologicznym i jest zarazem punktem odniesienia  w budowaniu jej etosu  na płaszczyźnie moralności (etycznej). Owa dojrzałość  przejawia się pełną akceptacją  własnej osoby we wszystkich wymiarach  ludzkiej egzystencji i jest ściśle połączona z wiarą, aksjologią (wartościami) życia.

    Dlaczego tak jest? Dlatego, że każde działanie ludzkie jest wyborem wyrastającym z określonej motywacji celów. Człowiek podejmuje wyzwania ze względu na wartości, które są dla niego ważne i wokół których skupia całe swoje istnienie. Gdy w życiu centralną rolę spełniają wartości najwyższe: Bóg, miłość, piękno, prawda, dobro, to wówczas umacnia swoje człowieczeństwo i staje się coraz bardziej osobą w aspekcie etyczno-aksjologicznym. Każdy dobry czyn przybliża człowieka do Boga i zarazem upodabnia przez to w jakiejś mierze stworzenie do swojego Stwórcy, o czym pisze Św. Jan Paweł II w książce Osoba i czyn.

   U kobiety integralność wyraża się określonym stylem i sposobem życia. Jest nią postawa otwartości na Boga, na drugiego człowieka, gotowość do podejmowania zadań jakie przynosi codzienne życie. Cechy te określane są mianem dojrzałości  charakteru, dojrzałą osobowością, czy też dojrzałością całej osoby ludzkiej.       

    Dojrzała kobieta kieruje się w życiu wartościami najwyższymi, absolutnymi,  które nadają sens jej życiu i właściwie ukierunkowują jej „kobiecy geniusz” na wypełnianie życiowego zadania. Ma to wyraz w  postawie  umacniającej  dobro w niej samej, w drugim człowieku i w środowisku, w którym żyje. Dla niej, która jest nastawiona na relacje z drugim człowiekiem  najważniejszymi wartościami są: Bóg, miłowanie człowieka w odniesieniu do Boga,  troska o niego, bycie kapłanką domowego ogniska, troska o życie i zabezpieczanie życia. Interesujące jest to,  iż skupienie życia  kobiety wokół tych wartości nie zmienia się ani  historycznie, ani pod wpływem żadnych idealistycznych ideologii. To oznacza i wskazuje zarazem  na zamysł Stwórcy wobec kobiety, iż może się ona w pełni spełniać tylko i aż poprzez miłość. Aby czynić sobie  ziemię  poddaną według Bożego zamysłu.

   A miłość u kobiety zawsze ujawnia się w relacji do drugiego i wybrzmiewa całą swoją Bożą potęgą, gdy staje się bezinteresowną na wzór ewangelicznej. Jeśli kobieta jest dojrzała integralnie, to  jest właśnie zdolna do  takiej  miłości Bożej. Zdolna przez to do podejmowania wyborów w oparciu o tę miłość, jako najważniejszą zasadę  życiową moralności zabezpieczającej duchowe człowieczeństwo osoby ludzkiej i chroniącej  przed wszelkimi niebezpieczeństwami, zagrożeniami.